Галзуу хүний өдрийн тэмдэглэл

....Хүн болж төрөх нь ховорхон олдох их хувь заяа гэдэг. Гэсэн атал хүн хүнээ алж устгахдаа өчүүхэн ч тоохгүй байх нь бий. Ялангуяа дайн дажны үед "эрдэнэт хүний амь" ялааны амьнаас ялгаагүй болчихдог. Гэхдээ тэр амийг юуны төлөө өгч байгаа нь чухал. Эх орныхоо төлөө, тусгаар тогтнолынхоо төлөө зориулахад амиа хайрламгүй мэт. Энхийн цагт амьдарч байгаа миний хувьд өөрийн болон дотно нэгнийхээ амийг эрх чөлөөнийхөө төлөө өргөж чадах уу гэвэл хэлэхэд хэцүү. Магадгүй сэлгэлзүйн бэлтгэл хийсэн цагт зоригтой чадна гэж хэлж ч мэдэх юм.("Тунгалаг Тамир" сонсоод, бас нисэх буудал руу алхах замдаа таарсан олон хорхойг хараад төрсөн бодлууд)

.....Аз жаргалтай байхад маань ажлын байрны нөхцөл мэдээж нөлөөтэй. Нэг л мэдсэн чинь өрөөндөө ганцаараа эмэгтэй, бас ханиндаа хоолонд явах хүн олдохгүй болчихож. Нэг бодлын асуудалгүй мэт боловч, заримдаа ганцаардмаар ч юм шиг. Би өөрөө л нөхцөл байдлыг яаж харахаас хамаарах байх л даа.

.....Нөхрийн маань авч өгсөн, жил хагас найзалсан утсаа хаячлаа. Хаана хэний гарт, өөр утасны сэлбэг болох гээд байж байгаа бол доо. Хэрвээ дахин ашиглах гээд асаавал шууд мэдэх аппликэйшн суулгачихсан болохоор хүлээгээд л сууж байна даа. Ухаалаг утасгүй амьдрах аргагүй мэт санагдах. Гэтэл хэд хоног хуучин 3310 бариад явахад тархи амрах ч шиг.

.....Надад ямар нэг зорилго хэрэгтэй байна уу? Эсвэл ядаж тэр түргэн болоосой гэж хүсэн хүлээх үйл явдал. Тийм зүйлгүй бол өдөр хоног ямар ч утга учиргүй өнгөрөөд байх шиг. Өдөр тутам, хором бүрээ мэдэрч, амталж, аз жаргалыг түүнээс л олж авах хэрэгтэй гэж бодсон хирнээ хэрэгжүүлж чадахгүй л байна.

.....Би одоогийн ажлын байрандаа, энэ байгууллагад ажиллаж байгаадаа ямар их азтай хүн гэдгээ гүн ухаарах боллоо. Гадаадад цуг сурч байсан хүмүүсээ харсан ч, бусад байгууллагад, бусад ажлын байранд ажиллаж байгаа хүмүүсийг харсан ч тэр. Гэтэл энэ ажлаасаа болихыг хүсэх сэтгэл давхар надаас салдаггүй. Жаргалтай газар хүн тогтдоггүй гэдэг энэ үү? Эсвэл надад яг тохирсон өөр ажил байгаа юм болов уу? Тэр нь миний сэтгэлд 100% нийцсэн байлаа гэхэд орлого нь санаанд хүрэх болов уу? Энэ асуултуудын хариуг мэдэхийн тулд яах ёстой юм болоо?

..... Хүсэхэд хясах... Тусдаа гарах гэсэн хүсэл маань хүсэх тусам холдох юм. Тэрийг хаяад хүүхэд хүсэж эхэлсэн чинь бас олон уул даваатай тулаад уналаа. Хүсэл биелэх томьёо ёрөөсөө л "Эзэн хичээвэл заяа хичээнэ" гэсэн үгээр илэрхийлэгддэг л дээ. Би тэгэхээр хангалттай их хичээхгүй байна. Эсвэл хангалттай их сайн үйл хийхгүй байна. Нөгөө талаас, хүсэл бүхэн дорхноо биелээд байвал утгагүй. Бүх зүйл тэгш сайхан болох нь утгагүй. Жаргал зовлон тэнцвэртэй(balanced) байх ёстой. Хүүхэд ч өвдөөд, би ч өвдөөд байгаа нь ямар нэг учиртай л байгаа байх.

Ийм олон янзын бодол толгойд ээлжлэн эргэлдэнэ. Нэг хүн ингэж хэлсэн байна: "Чи таван минутын хугацаанд тархиндаа орж ирэх бодол бүрээ жагсаагаад бичих гээд оролдоорой л доо. Галзуу хүний өдрийн тэмдэглэл шиг л юм байх вий. Бидний зовлонгийн нэг шалтгаан энэ. Хүүхэд аз жаргалтай байдгийн шалтгаан нь олон юм боддоггүйнх." Үнэхээр л олон юм бодсондоо ядарчих үе бий шүү.